การสะสมบุญเพื่อบรรลุพระโพธิญาณหรือพระอรหันต์ต้องทำอย่างไร?

การสะสมบุญเพื่อบรรลุพระโพธิญาณหรือพระอรหันต์นั้นเป็นกระบวนการที่ต้องทำอย่างจริงจังและตั้งใจ โดยต้องมีการวางชีวิตของตนเองลงไปในกระบวนการนี้อย่างเต็มที่ การสะสมบุญไม่ใช่เพียงแค่การทำดีในบางครั้ง แต่ต้องทำอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอจนกลายเป็นลักษณะนิสัยที่แข็งแกร่ง ซึ่งจะติดตามบุคคลนั้นไปตลอดหลายชาติ จนกระทั่งสามารถบรรลุพระโพธิญาณหรือพระอรหันต์ได้ หากไม่มีการสะสมบุญอย่างจริงจัง เป้าหมายนี้ก็จะไม่สามารถเป็นจริงได้ เนื่องจากกระแสของกิเลสมีความเข้มข้นมาก จนอาจทำให้บุคคลนั้นตกอยู่ในสภาพที่สูญเสียและทุกข์ทรมานได้ เมื่อเราสามารถสะสมบุญได้อย่างจริงจัง โดยการวางชีวิตของเราไว้ในกระบวนการนั้น บุญที่ได้รับจะมีคุณภาพสูง บุญคุณภาพสูงนี้จะถูกกลั่นกรองเป็นปารมีหรือความสมบูรณ์แบบ ซึ่งจะช่วยให้ปารมีสามารถเข้าถึงจุดสูงสุดได้เร็วขึ้น การที่เรายินดีที่จะวางชีวิตลงเมื่อทำบุญนั้นจึงเรียกว่าการแสวงหาความสมบูรณ์แบบ ปารมียังเป็นกระบวนการฝึกฝนตนเอง โดยเราฝึกฝนตนเองด้วยการกำจัดนิสัยที่ไม่ดี ฝึกการให้ การรักษาศีล และการทำสมาธิ โดยการกำจัดความโลภ ความโกรธ และความไม่รู้ และเราฝึกฝนตนเองในวิธีเหล่านี้โดยการวางชีวิตของเราไว้ในความเสี่ยง สรุปได้ว่าปารมีเป็นรูปแบบที่เข้มข้นของบุญ ซึ่งได้มาโดยการวางชีวิตลงเมื่อเราสะสมบุญ การทำเช่นนี้จะช่วยให้เราบรรลุถึงพระโพธิญาณหรือพระอรหันต์ได้ในที่สุด โดยการฝึกฝนและพัฒนาตนเองในด้านต่างๆ เช่น ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ศีลธรรม การละวาง ความรู้ ความพยายาม ความอดทน ความจริงใจ ความตั้งใจ ความเมตตา และความสงบสุข ซึ่งเป็นคุณธรรมที่สำคัญที่ทำให้พระพุทธเจ้ามีลักษณะเฉพาะตัวและเป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับผู้ที่ต้องการบรรลุธรรมในอนาคต