ทำไมพระพุทธเจ้าจึงต้องเป็นผู้กำหนดศีลทุกข้อเพียงผู้เดียว?

พระพุทธเจ้าจึงต้องเป็นผู้กำหนดศีลทุกข้อเพียงผู้เดียว เนื่องจากความสมบูรณ์แบบและความรู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุดของพระองค์ พระพุทธเจ้ามีความรู้ที่สมบูรณ์เกี่ยวกับธรรมชาติของทุกสิ่ง รวมถึงความทุกข์และหนทางที่จะพ้นจากทุกข์ การที่พระองค์เป็นผู้กำหนดศีลเพียงผู้เดียวทำให้ศีลเหล่านั้นมีความบริสุทธิ์และไม่มีข้อบกพร่องใดๆ ซึ่งแตกต่างจากกฎเกณฑ์ในโลกที่มักเกิดจากการประชุมของกลุ่มคนที่มีความคิดเห็นแตกต่างกัน การตัดสินใจในกลุ่มอาจนำไปสู่ความขัดแย้งและความไม่แน่นอนในผลลัพธ์ แต่การกำหนดศีลโดยพระพุทธเจ้าเป็นการให้แนวทางที่ชัดเจนและมั่นคงแก่ผู้ปฏิบัติธรรม นอกจากนี้ การที่พระพุทธเจ้าเป็นผู้กำหนดศีลเพียงผู้เดียวยังช่วยป้องกันการเกิดความแตกแยกในหมู่สาวกได้อย่างมีประสิทธิภาพ ตัวอย่างที่ชัดเจนคือกรณีของนิกายจินนาที่เกิดความแตกแยกหลังจากที่ผู้นำของพวกเขาเสียชีวิต เนื่องจากไม่มีการกำหนดหลักธรรมที่ชัดเจนและสมบูรณ์ ทำให้ผู้ติดตามแต่ละคนมีแนวทางการปฏิบัติที่แตกต่างกันและไม่สามารถบรรลุผลลัพธ์เดียวกันได้ ในทางตรงกันข้าม ศีลที่พระพุทธเจ้าได้กำหนดไว้นั้นมีความสมบูรณ์และสามารถนำพาผู้ปฏิบัติไปสู่การบรรลุธรรมที่พระองค์ได้บรรลุไว้ ด้วยเหตุนี้ ศีลทุกข้อที่พระพุทธเจ้าได้กำหนดจึงมีความสำคัญและศักดิ์สิทธิ์ เปรียบเสมือนรัฐธรรมนูญของสงฆ์ ซึ่งแม้จะมีการตั้งกฎเกณฑ์เล็กน้อยโดยชุมชนสงฆ์เพื่อให้เหมาะสมกับสถานการณ์ แต่กฎเกณฑ์เหล่านั้นจะต้องไม่ขัดแย้งกับศีลที่พระพุทธเจ้าได้กำหนดไว้ เพื่อให้สามารถรักษาความบริสุทธิ์และความสมบูรณ์ของศีลได้อย่างยั่งยืน