พระพุทธเจ้าหมายถึงอะไรเมื่อกล่าวถึง 'สังฆะ'?

เมื่อพระพุทธเจ้ากล่าวถึง 'สังฆะ' พระองค์หมายถึงกลุ่มของบุคคลที่มีคุณธรรมสูงหรือที่เรียกว่า 'อริยะ' ซึ่งประกอบด้วยคู่ของบุคคลอริยะสี่คู่ หรือรวมเป็นแปดบุคคลอริยะ โดยพระองค์ไม่ได้หมายถึงพระสงฆ์ทั่วไปที่ยังไม่บรรลุธรรมขั้นสูง พระพุทธเจ้าทรงชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการมีคุณธรรมและการบรรลุธรรมในระดับที่สูงขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้กลุ่มอริยะนี้แตกต่างจากพระสงฆ์ทั่วไปที่เรียกว่า 'สังฆะสัมมติ' ซึ่งหมายถึงพระสงฆ์ที่ได้รับการยอมรับจากชุมชนสงฆ์หลังจากที่ได้ผ่านการคัดเลือกตามคุณสมบัติและได้เข้ารับอุปสมบทตามระเบียบวินัยแล้ว คำว่า 'สังฆะ' ในที่นี้จึงไม่ใช่เพียงแค่กลุ่มพระสงฆ์ที่มีอยู่ในวัด แต่หมายถึงกลุ่มบุคคลที่มีความรู้และบรรลุธรรมในระดับที่สูงขึ้น ซึ่งสามารถนำไปสู่การเข้าใจในธรรมะและการปฏิบัติที่ถูกต้องได้อย่างแท้จริง นอกจากนี้ พระสงฆ์อริยะยังรวมถึงบุคคลที่เป็นฆราวาสที่ได้บรรลุอริยผล เช่น โสดาบัน ซึ่งถือว่าเป็นอริยะจากภายใน การมีความเข้าใจในคำว่า 'สังฆะ' จึงเป็นการเน้นย้ำถึงความสำคัญของการพัฒนาจิตใจและการบรรลุธรรมในชีวิตประจำวันของผู้ที่สนใจในพระพุทธศาสนา