ศีลปาฏิโมกข์สามารถแบ่งออกเป็นกี่กลุ่มของศีลสิกขาบท?

ศีลปาฏิโมกข์สามารถแบ่งออกเป็นแปดกลุ่มของศีลสิกขาบท ซึ่งประกอบไปด้วย Parajika 4, Sanghadisesa 13, Aniyata 2, Nisasaggiyapacittiya 30, Pacittiya 92, Patidesaniya 4, Sekhiyavatta 75, และ Adhikaranasamatha 7 รวมทั้งหมดเป็น 227 ศีลสิกขาบท โดยคำว่า "ศีลสิกขาบท" มาจากคำว่า "สิกขา" ที่หมายถึงการศึกษา และ "บท" ที่หมายถึงหัวข้อ ดังนั้น "ศีลสิกขาบท" จึงหมายถึงหัวข้อการศึกษา หรือแต่ละศีลที่ต้องปฏิบัติตาม ศีลสิกขาบทเหล่านี้ถูกจัดเรียงตามลำดับความรุนแรงของความผิด โดย Parajika ถือเป็นความผิดที่ร้ายแรงที่สุด ขณะที่ Sekhiyavatta เป็นความผิดที่มีความรุนแรงน้อยที่สุด อย่างไรก็ตาม Adhikaranasamatha เกี่ยวข้องกับวิธีการจัดการกรณีวินัยมากกว่าการกำหนดโทษเหมือนกับศีลสิกขาบทอื่น ๆ Adhikaranasamatha จะถูกนำมาใช้เฉพาะเมื่อมีกรณีวินัยที่ต้องการการตัดสินใจ ในกลุ่มแรกคือ Parajika ซึ่งหมายถึงการสูญเสียสถานะของพระสงฆ์ หากพระสงฆ์คนใดกระทำความผิดร้ายแรง จะต้องไม่อยู่ในฐานะพระสงฆ์อีกต่อไป แม้ว่าจะยังสวมจีวรอยู่ แต่ตามความจริงเขาจะไม่ถือว่าเป็นพระสงฆ์อีกต่อไปแล้ว ในกลุ่มที่สองคือ Sanghadisesa ซึ่งหมายถึงความผิดที่ต้องได้รับการแก้ไขโดยสงฆ์ พระสงฆ์ที่กระทำความผิดในกลุ่มนี้ยังสามารถอยู่ในฐานะพระสงฆ์ได้ แต่ต้องแก้ไขความผิดของตนเอง โดยการเข้าร่วมในกระบวนการ Parivasa ซึ่งเป็นการแยกตัวออกจากพระสงฆ์อื่น ๆ เพื่อพิจารณาและทบทวนความผิดของตน เพื่อไม่ให้เกิดความผิดซ้ำอีกในอนาคต การแบ่งกลุ่มศีลสิกขาบทนี้มีความสำคัญในการรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อยและความบริสุทธิ์ของสงฆ์ ซึ่งช่วยให้พระสงฆ์สามารถปฏิบัติตนได้อย่างถูกต้องและมีจริยธรรม การเข้าใจถึงความรุนแรงของความผิดและวิธีการแก้ไขจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้พระสงฆ์สามารถดำเนินชีวิตในเส้นทางที่ถูกต้องและมีความหมายต่อการบำเพ็ญเพียรในพระพุทธศาสนาได้อย่างแท้จริง