หลวงปู่รู้สึกอย่างไรกับสุนัขในเรื่องนี้?

หลวงปู่รู้สึกเห็นอกเห็นใจสุนัขเป็นอย่างมากในเหตุการณ์นี้ เขาได้แสดงออกถึงความเมตตาโดยการนำข้าวครึ่งหนึ่งมาปั้นเป็นก้อนและโยนให้สุนัข พร้อมกับกล้วยครึ่งลูก ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเอื้อเฟื้อและความรักที่เขามีต่อสัตว์ที่ขาดแคลนอาหารในขณะนั้น การกระทำนี้ไม่เพียงแต่เป็นการช่วยเหลือสุนัขเท่านั้น แต่ยังเป็นการแสดงถึงจิตใจที่มีความเมตตาและความเห็นอกเห็นใจต่อสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่อยู่รอบตัวเขา นอกจากนี้ หลวงปู่ยังได้ตั้งปณิธานอย่างแน่วแน่ว่า "จากการให้ทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้าไม่ต้องประสบกับความขาดแคลนอีกเลย" ซึ่งเป็นการแสดงถึงความเชื่อมั่นในผลของการทำบุญและการให้ทานที่เขาได้ทำไป ความเมตตาที่หลวงปู่มีต่อสุนัขนี้ส่งผลให้เขาได้รับอาหารมากมายในทุกครั้งที่ออกบิณฑบาต จนเขาสามารถแบ่งปันอาหารให้กับพระสงฆ์ท่านอื่น ๆ ได้อีกด้วย การกระทำนี้ไม่เพียงแต่ช่วยเหลือสุนัข แต่ยังสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในชุมชนพระสงฆ์และแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการแบ่งปันและการช่วยเหลือกันในสังคม