เหตุใดการปฏิบัติตามคำสอนของลัทธิเจนจึงไม่สามารถนำพาสาวกออกจากความทุกข์ได้?

การปฏิบัติตามคำสอนของลัทธิเจนไม่สามารถนำพาสาวกออกจากความทุกข์ได้ เนื่องจากคำสอนที่ไม่ได้รับการบัญญัติจากพระพุทธเจ้านั้นมีแนวโน้มที่จะมีข้อบกพร่อง เพราะผู้นั้นไม่มีความรู้ที่สมบูรณ์แบบเหมือนพระพุทธเจ้า ซึ่งในกรณีของลัทธิเจน เมื่อสาวกปฏิบัติตามคำสอนที่ได้รับการสอนมา มันไม่ได้นำพาพวกเขาออกจากความทุกข์หรือไปสู่ความจริงภายใน ดังนั้นสาวกแต่ละคนจึงปฏิบัติตามคำสอนในแบบของตนเอง และไม่มีทางที่สาวกสองคนจะบรรลุผลลัพธ์เดียวกันได้ นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เกิดการแตกแยก เนื่องจากสาวกแต่ละคนเชื่อว่าตนเองถูกต้อง ในทางตรงกันข้าม คำสอนและระเบียบวินัยที่พระพุทธเจ้าได้บัญญัติขึ้นนั้นถือว่ามีความสมบูรณ์แบบ เพราะพระพุทธเจ้ามีความรู้ที่สมบูรณ์ เมื่อสาวกปฏิบัติตามคำสอนของพระองค์ พวกเขาจะสามารถบรรลุสิ่งที่พระองค์ได้บรรลุ ดังนั้นทุกส่วนของระเบียบวินัยจึงมีความศักดิ์สิทธิ์ และคำสอนของพระพุทธเจ้าเปรียบเสมือนรัฐธรรมนูญของสงฆ์ แม้ว่าจะมีการตั้งกฎระเบียบเล็กน้อยโดยชุมชนสงฆ์เพื่อให้เหมาะสมกับเวลาและสถานการณ์ แต่กฎเหล่านั้นจะต้องไม่ขัดแย้งกับคำสอนของพระพุทธเจ้า เพื่อให้คำสอนนั้นยังคงอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์และไม่ถูกทำลายลงไป