เหตุใดพระพุทธเจ้าจึงไม่อนุญาตให้พระสงฆ์เพิ่มเติมใน Dhamma-Vinaya?

พระพุทธเจ้าไม่อนุญาตให้พระสงฆ์เพิ่มเติมใน Dhamma-Vinaya เนื่องจากเหตุผลหลายประการที่สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อรักษาความเป็นเอกภาพและความบริสุทธิ์ของคำสอนในพระพุทธศาสนา หากพระสงฆ์ได้รับอนุญาตให้เพิ่มเติมใน Dhamma-Vinaya อาจเกิดการแบ่งแยกในหมู่พระสงฆ์ได้ เนื่องจากพระสงฆ์ในรุ่นหลังที่ยังมีอาสวะอาจจะเพิ่มสิ่งที่ไม่ควรเพิ่มเข้าไป ซึ่งจะทำให้ Dhamma-Vinaya ไม่สามารถยอมรับได้จากกลุ่มพระสงฆ์บางกลุ่ม การรักษาความบริสุทธิ์ของ Dhamma-Vinaya จึงเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยป้องกันการแตกแยกในชุมชนสงฆ์ตลอดประวัติศาสตร์ของพระพุทธศาสนา นอกจากนี้ การไม่มี Dhamma-Vinaya ที่ชัดเจนจะทำให้ชุมชนสงฆ์ขาดกฎเกณฑ์ที่จำเป็นในการดำเนินชีวิต ซึ่งอาจทำให้พระพุทธศาสนาถอยหลังอย่างรวดเร็ว เหมือนกับดอกไม้ที่ไม่ได้ถูกจัดเรียงเป็นพวง เมื่อมีลมพัดก็จะกระจายไปทั่ว การรักษา Dhamma-Vinaya ในรูปแบบเดิมจึงมีความสำคัญในการสร้างความมั่นคงให้กับพระพุทธศาสนา โดยพระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้มีการยกเลิกกฎเล็กน้อยเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงในสถานการณ์ แต่การตัดสินใจเกี่ยวกับกฎเหล่านั้นต้องมีความเห็นพ้องต้องกันจากพระอรหันต์ ซึ่งในครั้งแรกที่มีการประชุม พระอรหันต์ไม่สามารถตกลงกันได้ว่ากฎใดควรจะถือว่าเป็นกฎเล็กน้อย ดังนั้น พระมหากัสสปะจึงเสนอให้รักษา Dhamma-Vinaya ไว้ในรูปแบบเดิม และพระอรหันต์คนอื่นๆ ก็เห็นด้วย การประชุมทุกครั้งมีวัตถุประสงค์เพื่อรักษา Dhamma-Vinaya ที่สมบูรณ์แบบ ซึ่งไม่จำเป็นต้องมีการปรับปรุงหรือเพิ่มเติมเหมือนกับการวิจัยในยุคปัจจุบัน ความรู้ทางโลกนั้นไม่สมบูรณ์เพราะมาจากการเรียนรู้และการใช้เหตุผล แต่ Dhamma-Vinaya มาจากการตรัสรู้ด้วยตนเองของพระพุทธเจ้า การปฏิบัติตาม Sikkhapada ที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติเป็นสิ่งที่สำคัญมากกว่าการจดจำเพียงอย่างเดียว เพราะการปฏิบัติจะนำไปสู่การเข้าถึงทางและผลแห่งนิพพานได้ ในที่สุด การรักษาความบริสุทธิ์ของ Dhamma-Vinaya จึงเป็นสิ่งที่ช่วยให้พระพุทธศาสนายังคงอยู่และไม่ถูกทำลายไปตามกาลเวลา