เหตุใดพระพุทธเจ้าจึงไม่สอนความรู้ทั้งหมดที่พระองค์ทรงมี?

พระพุทธเจ้าทรงมีความรู้มากมาย แต่พระองค์ไม่สอนความรู้ทั้งหมดที่พระองค์ทรงมี เนื่องจากความรู้นั้นไม่ได้มีประโยชน์ต่อการบรรลุธรรมและการเข้าถึงนิพพาน พระองค์ทรงเปรียบเทียบความรู้ที่พระองค์มีกับใบไม้ที่อยู่ในมือของพระองค์กับใบไม้ที่เหลืออยู่บนต้น โดยพระองค์ชี้ให้เห็นว่าความรู้ที่พระองค์มีนั้นมีมากมายเหมือนกับใบไม้ที่เหลืออยู่บนต้น แต่พระองค์ไม่ได้สอนความรู้นั้น เพราะมันไม่สามารถนำไปสู่การบรรลุธรรมได้ พระองค์จึงมุ่งเน้นการสอนในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อการเข้าถึงนิพพาน เช่น ทุกข์ (Dukkha) สาเหตุของทุกข์ (Dukkhasamudaya) การดับทุกข์ (Dukkhanirodha) และหนทางที่นำไปสู่การดับทุกข์ (Dukkhanirodhagaminipatipada) ซึ่งเป็นหลักการสำคัญในคำสอนของพระพุทธเจ้า พระองค์สอนให้ผู้คนเข้าใจถึงทุกข์และวิธีการที่จะพ้นจากทุกข์ เพื่อให้สามารถบรรลุถึงนิพพานได้อย่างแท้จริง การที่พระพุทธเจ้าทรงเลือกที่จะไม่สอนความรู้ทั้งหมดนั้น เป็นการแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในสิ่งที่เป็นประโยชน์และสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติธรรม พระองค์ต้องการให้ผู้คนมุ่งเน้นไปที่การปฏิบัติและการเข้าใจในหลักธรรมที่สามารถนำไปสู่การพ้นทุกข์ได้จริง ๆ ดังนั้น การสอนของพระองค์จึงมีเป้าหมายที่ชัดเจนในการช่วยให้ผู้คนสามารถเข้าถึงความสุขที่แท้จริงและการหลุดพ้นจากวัฏสงสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ