คำว่า 'สังคายนา' หมายถึงอะไร?

คำว่า 'สังคายนา' หมายถึงการประชุมหรือการชุมนุมของพระสงฆ์เพื่อทบทวนและจัดระเบียบคำสอนของพระพุทธเจ้า โดยเฉพาะในกรณีที่มีความจำเป็นต้องรักษาคำสอนเหล่านั้นให้คงอยู่และไม่สูญหายไปเมื่อพระพุทธเจ้าทรงดับขันธ์ไปแล้ว ในช่วงเวลาที่พระพุทธเจ้าทรงมีชีวิตอยู่ คำสอนของพระองค์ประกอบด้วยสองส่วนหลักคือ ธรรมะและวินัย แต่เมื่อพระองค์เสด็จเข้าสู่ปรินิพพาน พระสงฆ์จำเป็นต้องมีการประชุมเพื่อจัดระเบียบและบันทึกคำสอนเหล่านี้ให้เป็นระบบ เพื่อป้องกันการสูญหายของคำสอนที่สำคัญนี้ การสังคายนาครั้งแรกเกิดขึ้นสามเดือนหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพาน โดยมีพระอรหันต์จำนวนห้าร้อยรูปเข้าร่วมประชุม ซึ่งการประชุมนี้มีพระมหากัสสปะเป็นประธาน และมีการตั้งคำถามเกี่ยวกับธรรมะและวินัย โดยมีพระอุปาลีและพระอานนท์เป็นผู้ตอบคำถาม การประชุมนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในการรักษาคำสอนของพระพุทธเจ้าให้คงอยู่ในสังคมพุทธศาสนา และยังเป็นการวางรากฐานให้กับการสังคายนาครั้งต่อ ๆ ไป ซึ่งรวมถึงการจัดระเบียบคำสอนให้เป็นสามส่วนที่เรียกว่า 'ติปิฏก' ซึ่งประกอบด้วย วินัยปิฏก, สุตตันตปิฏก, และอภิธรรมปิฏก การสังคายนาเป็นกระบวนการที่สำคัญในการรักษาความถูกต้องและความบริสุทธิ์ของคำสอนในพุทธศาสนา และยังเป็นการสร้างความเป็นเอกภาพในหมู่พระสงฆ์และชุมชนพุทธศาสนาอีกด้วย